اینجا نیویورک است. شهری که
هیچ وقت نمی خوابد، شهر آرزوها برای کسانی که در آمریکا هستند و چه در جای دیگر.
شهری که در بیشتر فیلم‌ها و سریال‌ها نمای زیبای ساختمان‌های سر
به فلک کشیده‌اش نمایان است. شهر ۱۱ سپتامبر و شهری که در اکثر فیلم‌ها نابود می شود. این شهر جمعیت
صبح و شبش ۴ میلیون تفاوت دارد. صبح ها ۱۲ میلیون نفر از آسانسورهایی
که با سرعت جت بالا می روند استفاده می کنند و در شب ۸ میلیون نفر یا از مترو صد ساله‌اش استفاده می‌کنند
یا از تاکسی‌های معروفش، یا با پای پیاده شهر را متر می‌کنند.
اینجا ۴ میلیون نفر شب‌ها به خانه می‌روند چون یا پول
زندگی شبانه در شهر را ندارند یا حوصله سر و صدایش را. نیویورک اگر گران‌ترین شهر
دنیا نباشد قطعا یکی از گران‌ترین‌هاست. میانگین قیمت خرید خانه در این شهر ۱.۲ میلیون دلار است و میانگین
قیمت خانه‌هایی که برای فروش گذاشته می‌شوند ۲.۶ میلیون دلار.
میانگین اجاره آپارتمان
استدیو دو هزار دلار و یک آپارتمان دو خوابه چهار هزار و سیصد دلار. غذا هم شاید
نسبت به جاهی دیگر در آمریکا چیزی حدود ۲۰ تا ۴۰ درصد گران‌تر باشد. پارکینگ در وسط شهر در یک روز عادی تا ساعتی ۷۰ دلار به فروش می رسد.
یک
نفر در آمریکا نزدیک به ۵۰ هزار دلار به صورت میانگین درآمد دارد پس اگر کسی با ۵۰ هزار دلار در سال بخواهد یک
خانه یک خوابه با ماهی ۳۲۰۰ دلار در نقطه معمولی شهر اجاره کند نزدیک به ۴۰ هزار دلار از کل درآمدش را
باید به این کار اختصاص دهد، که این امکان ندارد چون کسی که ۵۰ هزار دلار در آمد دارد
حداقل ۲۵ درصد حقوق خود را مالیات پرداخت می‌کند.
در نیویورک نمی‌توانید بر اساس خانه کسی میانگین حقوق او را تخمین بزنید. چون خیلی‌ها کار نمی‌کنند و چندین خانه دارند و یا بالعکس. ولی اگر پولدار باشید، حتما خانه مورد علاقه‌تان را می‌توانید پیدا کنید. در این جزیره کوچک -شهر نیویورک- شما حداقل یک حقوق ۶ رقمی یعنی بیشتر از ۱۰۰ هزار دلار نیاز دارید تا بتوانید خیلی معمولی زندگی کنید.
در چند مقاله بعد سعی می‌کنیم
که چند شهر و روستای نزدیک نیویورک را مثال بزنیم.
پیشنهاد میکنم بخونین:
